سفر پر خطری در پیش است!ای عزیز! بدان که یک سفر پر خطری در پیش است که عُدّه و عِدّه ی آن علم و عمل نافع است و وقت سفر نیز معلوم نیست و در این حال، این طول امل که از حب نفس و مکاید و شاهکارهای شیطان است، به طوری ما را از توجه به عالم آخرت باز داشته که فکر هیچ کاری نیفتیم و اگر موانع حرکت داشته باشیم، در صدد اصلاح آن به توبه و انابه و رجوع به حق بر نیاییم و هیچ در صدد جمع زاد و راحله نباشیم و ناگاه اجل موعود در رسد و ما را بی زاد و راحله ببرد. نه عمل صالحی داریم و نه علم نافعی، که مؤونه ی آن عالم روی این دو مطلب چرخ می زند و ما هیچ یک را تهیه نکرده ایم.[ امام خمینی(ره)، چهل حدیث، مرکز نشر فرهنگی رجاء، تهران، چ۲، تابستان ۶۸، صفحات ۳۲۲ تا ۳۳۶ ]

اين حركت دستِ من در اينجا حساب دارد !آيت الله شبيري زنجاني نقل مي فرمودند: من از نزديكان حاج احمد آقا فرزند امام شنيدم كه ايشان حضرت امام خميني(ره) را در خواب ديده اند . از ايشان مي پرسند كه به شما چه گذشت؟ ايشان دست خود را بلند مي كنند و پايين مي آورند و مي گويند : بدان ، حركتي مانند اين حركت دستِ من در اينجا حساب دارد . حاج احمد آقا مي پرسند: عبور از برزخ چه گذشت ؟! امام مي فرمايند: با وساطت اولياء الهي به خوبي گذشت.

موعظه خوبان ویژه اربعین

منشاء تمام وابستگی هاتمام وابستگی ها وابستگی ای است که انسان به خودش دارد. تمام وابستگی ها از خود آدم پیدا می شود. وقتی انسان وابسته است، نفسش وابسته است به جهانی که مال خودش است، به نفسیت خودش، به وضعیّت خودش،... وقتی این وابستگی باشد، اگر بخواهند برایش تحمیل کنند، چون این وابستگی هست، تحمیل می کند، قبول می کند. وقتی ببـینند یـک چـیزی با این آمـالی کـه دارد مخـالف اسـت اگر نـکند، یـک وقـت به هم می خورد، این خاضع خواهد شد. اگر انسان از این وابستگی وارسته شد، آزاد شد از این، این دیگر آزاد اسـت، ایـن دیگر از کـسی نمی ترسد، هـمه قـدرت های عالم جـمع بشوند این نمی ترسد، برای اینکه آخرش این است که من از بین می روم، دیگر بالاتر از این که نیست.[ امام خمینی – ره ، صحیفه نور ، ج۱۶، ص ۲۶۹ ]

دل را به خدا بسپار و موثری را جز او ندانپسرم! مجاهده کن که دل را به خدا بسپاری و مؤثری را جز او ندانی، مگر نه عامّه مسلمانان متعبّد، شبانه روزی چندین مرتبه نماز می‌خوانند و نماز سرشار از توحید و معارف الهی است، و شبانه روزی چندین مرتبه إیَّاکَ نَعْبُدُ وَ إیَّاکَ نَسْتَعِینُ می‌گویند و عبادت و اعانت را خاص خدا بیان می‌کنند، ولی جز مؤمنان به حق و خاصّان خدا، دیگران ، برای هر دانشمند و قدرتمند و ثروتمند کُرنش می‌کنند و گاهی بالاتر از آنچه برای معبود می‌کنند ! و از هرکس استمداد می‌نمایند و استعانت می‌جویند و به هر حشیش برای رسیدن به آمال شیطانی تشبُّث می‌نمایند و غفلت از قدرت حق دارند.[ فرازی از نامه عرفانی امام خمینی-ره به فرزند گرامیشان سیداحمد –ره ، صحیفه امام خمینی، ج ۱۸ ، ص ۵۱۵ ]

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم: عِظْ نَفْسَكَ فَإِنِ اتَّعَظْتَ فَعِظِ النَّاسَ وَ إِلَّا فَاسْتَحْيِ مِنِّي‏ / (مجموعه ورام ج ۱ ، ص ۲۳۹)خودت را اندرز ده. اگر از آن سود بردى، آن گاه مردم را نيز اندرز ده و گرنه از من شرم كن.

به واقعیّات علم دارد، لیکن ایمان ندارد!گاهی می‏بینی که (انسان) به این واقعیات (عوالم برزخ، صراط، معاد، قیامت، حساب، کتاب، بهشت و جهنم ) علم دارد، لیکن ایمان ندارد. مرده‏ شُوی از مرده نمی ‏ترسد، زیرا یقین دارد که مرده قدرت اذیّت و آزار ندارد؛ ... ولی آنان که از مرده می‏ترسند برای این است که به این حقیقت ایمان ندارند؛ فقط علم دارند. به خدا و روز جزا عالم‏اند، ولی یقین ندارند؛ از آنچه عقل درک کرده قلب بی خبر است. طبق برهان می‏دانند خدایی است و معاد و قیامتی در کار است، ولی همین برهان عقلی ممکن است حجاب قلب شده ، نگذارد نور ایمان بر قلب بتابد؛ تا خداوند متعال او را از ظلمات و تاریکی ها خارج کرده به عالم نور و روشنایی وارد سازد : اللَّه وَلِیُّ الَّذینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ الَی النُّورِ. و آن که خداوند تبارک و تعالی ولیّ او بوده و او را از ظلمات خارج ساخته است، دیگر مرتکب گناه نمی‏شود؛ غیبت نمی‏کند؛ تهمت نمی‏زند؛ به برادر ایمانی کینه و حسد نمی‏ورزد؛ و در قلب خویش احساس نورانیّت کرده، به دنیا و ما فیها ارج نمی‏نهد. ... ولی بعضی از شماها همه چیز را پایمال می‏کنید؛ از بزرگان اسلام غیبت می‏نمایید. و ... زیرا ایمان راسخ نشده و کیفر اعمال و کردار خود را باور ندارید.