قال علی عليه السلام : بِالمَواعِظِ تَنجلي الغَفلةُ.   /   (فهرست غرر، ص ۴۰۸)

اين با موعظه و ارشاد است كه زنگارهاي غفلت از انسان زدوده مي‌شود.

اسارت!

 اي عزيز! مغرور مشو و بدان كه تا انسان در قيد اسارت نفس و شهوات آن است و سلسله هاي طولاني شهوت و غضب در گردن اوست، به هيچ يك از مقامات معنوي و روحاني نايل نمي شود و سلطنت باطنيّه نفس و اراده نافذه آن بروز نمي كند و مقام استقلال و عزّت نفس، كه از بزرگ ترين مقامات كمال روحاني است در انسان پيدا نمي شود. سلسله هاي پيچ در پيچ شهوات و هواها را پاره كن و كمند قلب را بشكن و از اسارت بيرون بيا و در اين عالم آزادانه بزيست تا در آن عالم آزاد باشي وگرنه صورت اين اسارت را در آن جا حاضر خواهي ديد و بدان كه آن، طاقت فرساست. اولياء خدا، با آن كه از ... (بندگی نفس) به كلي خارج شده بودند و به حرّيت (و آزادگی) مطلقه نايل بودند، با اين حال، دلهاي آنها چنان لرزان بود و از عاقبت امر چنان ناله مي كردند و جزع مي نمودند كه عُقول، متحيّر از آن است.

‏‎[ امام خمینی ، اربعين حديث، ج ۱ص۲۴۹ ]

تنظیم کنندة روابط اجتماعی در یک جامعه اسلامی

قال رسول الله صلی الله علیه و آله : للمؤمنِ على المؤمنِ سَبْعَهُ حُقوقٍ واجِبَهٍ لَهُ مِن اللّه ِ عزّ و جلّ ، و اللّه ُ سائلُهُ عَمّا صَنَعَ فيها : الإجْلالُ لَهُ في عَيْنِهِ ، و الوُدُّ لَهُ في صَدرِهِ ، و المُواساهُ لَهُ في مالِهِ ، و أنْ يُحِبَّ لَهُ ما يُحِبُ لنَفْسِهِ، و أنْ يُحرِّمَ غِيبَتَهُ، و أنْ يَعودَهُ في مَرضِ، و يُشَيّعَ جَنازَتَهُ و لا يَقولَ فيهِ بعدَ مَوتِهِ إلاّ خَيرا . ( امالی شیخ صدوق ، ص ۸۵ )

مؤمن را بر مؤمن هفت حقّ است كه خداوند عزّ و جلّ آنها را بر او واجب كرده است و خدا درباره آنها از او بازخواست مى كند؛ وجوبِ این حقوق را بایستی جدی گرفت این ها در واقع تنظیم کنندة روابط اجتماعی در یک جامعه اسلامی هستند. ۱- یکی از این حقوق، اجلال یعنی بزرگ داشتن او در چشم خود و برخوردِ احترام آمیز با او(ست). از چه جهت؟ از جهتِ ایمانش. ۲- محبت او را در دلِ خودت داشته باشی و به طور طبیعی دوستش بداری. ۳- با او در مالِ خودت همراهی کنی . اگر شما پولی در اختیار داری و برادر مومن شما در نهایتِ احتیاج است باید به او کمک کنی چه به صورت قرض باشد یا هبه (این را در این روایت ذکر نفرموده اند.) ۴- پشت سر او بدگویی را ممنوع کنی . ۵- وقتی مریض شد از او عیادت کنی. ۶- بعد از مرگ هم دست از او بر نداریم. جنازه او را تشییع کنیم؛ ۷- بعد از مرگش هم از او به نیکی یاد کنیم. ممکن است اعمال و رفتار بد هم داشته باشد ، آنها را نگوییم. ( این ها از فروع سبک زندگی است. )

[ شرح حدیث از امام خامنه ای مدظله العالی در مقدمه درس خارج ، تاریخ ۳۰ / ۲/ ۹۳ ]

گر بهر ریا شکست پس وای به وی !

عالمی از نجف می آمد، سر راه به قهوه خانه ای رسید دید که عده ایی نشسته اند و مشغول خوردن شراب هستند. عالم عصبانی شد، عصایش را بلند کرد و شیشه های عرق و مشروب آنها را شکست. یکی از آن مشروب خورها شعری گفت که جای فکر کردن دارد. او همین طور که مست بود گفت:

 شیخ نجفی شکست پیمانه ی می         گردید بساط عیش ما یکسره طی
 گر بهر خدا شکست پس وای به ما        گر بهر ریا شکست پس وای به وی

 یعنی اگر برای خدا شکسته ، وای به حال ما ، که چه عذابی در انتظار ما خواهد بود؛ ولی اگر برای اینکه در جمع مریدانش خودی نشان دهد و ریا کند این کار را کرده، وای به حال تو.

[ پیاده شده از لوح فشرده سخنرانی آیت الله مجتهدی درباره ریا و ریا کاری ]

من هیچی ندارم !

می گویند آیت الله قاضی طباطبایی (ره) عائله مند بود ولی بسیار کریم النفس بود. و در نهایت فقر و سختی و عسرت زندگی می کردند ... مرحوم قاضی(ره) می گوید: « این فقر من از همان شوخی است که روزی در بازار با آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی کردم و به او گفتم آینده مرجعیت تامّ از آن شماست. در آن موقع ما را فراموش مکن و هنوز که هنوز است دارم کتک همان حرف را می خورم. » آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی نیز با وجود این که سخاوتش زبانزد است می گوید: « هر وقت می آیم به ایشان چیزی بدهم یادم می رود! » و بالاخره شاگردش به ایشان می گوید آقا شما و این عائله سنگین... و جواب می شنود: « وقتی چیزی ندارم احساس نیاز بیشتری به خدا می کنم و التفاتم به خدا بیشتر است و خدا هم به من توجه بیشتری دارد. » این فقر، این نیستی، این احتیاج و نیاز مداوم برای او توحید به ارمغان می آورد و از او شخصیت متواضعی می سازد که تا آخر سخنش همین است: « من هیچی ندارم » و به عبارت دیگر یعنی من هر چه دارم از اوست.

[ منبع : سید محمد حسن قاضی طباطبایی ، عطش ]

بـگو مـگو !

از شیخ رجبعلی خیاط نقل شده ‌است که: «شبی حوالی غروب از نزدیک مسجدی در اوایل خیابان سیروس تهران عبور می‌کردم – برای درک فضیلت نماز اول وقت – وارد شبستان مسجد شدم دیدم شخصی مشغول اقامه نماز است و هاله‌ای از نور اطراف سر او را گرفته، پیش خود فکر کردم که بعد از نماز با او مأنوس شوم ببینم چه خصوصیاتی دارد که چنین حالتی در نماز برای او پدیدار است. پس از پایان نماز همراه او از مسجد خارج شدم نزدیک در مسجد، وی با خادم مسجد بگو مگویی پیدا کرد و به او پرخاش کرد و به راه خود ادامه داد، پس از عصبانیت دیدم آن هاله نور از روی سرش محو شد! »

[ کتاب کیمیای محبت،‌ حجت‌الاسلام محمدی ری شهری ]

مثل همیشه حلال مشکلات بود!

 از جبهه بر می گشتم. وقتی رسیدم میدان خراسان دیگر هیچ پولی همراهم نبود. به سمت خانه در حرکت بودم. اما مشغول فکر، الان برسم خانه همسرم و بچه هایم از من پول می خواهند. تازه اجاره خانه را چه کنم؟! به چه کسی رو بیاندازم. خواستم بروم خانه برادرم، اما او هم وضع خوبی نداشت. سر چهارراه عارف ایستاده بودم. با خودم گفتم: فقط باید خدا کمک کند. من اصلا نمی دانم چه کنم! در همین فکر بودم یک دفعه دیدم ابراهیم سوار بر موتور به سمت من آمد. خیلی خوشحال شدم. تا من را دید از موتور پیاده شد مرا در آغوش کشید. چند دقیقه ای صحبت کردیم. وقتی می خواست برود اشاره کرد: حقوق گرفتی؟! گفتم: نه ، هنوز نگرفتم ولی مهم نیست. دست کرد توی جیب و یک دسته اسکناس درآورد. گفتم: به جون آقا ابرام نمیگیرم، خودت احتیاج داری. گفت: این قرض الحسنه است. هروقت حقوق گرفتی پس می دی. بعد هم پول را داخل جیبم گذاشت و سوار شد ورفت. آن پول خیلی برکت داشت. خیلی از مشکلاتم را حل کرد. تا مدتی مشکلی از لحاظ مالی نداشتم. خیلی دعایش کردم. آن روزخدا ابراهیم را رساند. مثل همیشه حلال مشکلات شده بود.

[ سلام بر ابراهیم ، گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی ، چاپ هفتاد و ششم ، ۱۳۹۴ ، ص ۹۲ و ۹۳ ]

یک استفتاء

سوال: سپرده‏های دراز مدت که درصدی سود به آن‌ها تعلّق می‌گيرد چه حکمی دارند؟
جواب:  سپرده‏گذاری نزد بانک‌ها به قصد بکارگيری آن در يکی از معاملات حلال و همچنين سود حاصل از آن اشکال ندارد.

[ اجوبة الاستفتائات، سؤال ۱۹۳۵ ‎/ khamenei.ir]