مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام: العاقِلُ مَنِ اِتَّعَظَ بِغَيره. / (فهرست غرر، ص ۴۰۷)
آدم عاقل كسي است كه از ديگران پند و موعظه مي‌گيرد.
منشأ همه فسادها و عداوتها
مى دانى شیطان با پدر بزرگ ما آدم- صفىُّ الله- چه کرد؟ او را از جوار حق فرو کشید و پس از وسوسه شیطان و نزدیکى به شجره- که شاید نفس باشد یا بعض مظاهر آن- فرمان اهْبِطُوا رسید و منشأ همه فسادها و عداوتها شد، آدم- علیه السلام- با دستگیرى حق تعالى توبه کرد و خداوند او را صفىّ خود فرمود، من و تو نیز که مبتلاى به شجره ابلیسیه هستیم باید توبه کنیم و از حق- جلّ و علا- در خلوت و جلوت بخواهیم با استغاثه که دست گیرد به هر وسیله که خواهد و ما را نیز به توبه رساند بلکه از اصطفاء آدمى بهره اى گیریم. و این نتواند بود مگر با مجاهدت و ترک شجره ابلیس با همه شاخه ها و اوراق و ریشه هاى آن که در وجود ما منتشر و هر روز محکم تر و توسعه دارتر مى شود.
[ امام خمینی صحیفه نور جلد ۲۲ صفحه ۳۴۸ ]
ما چقدر طاقت داریم !
شرح حدیث از مقام معظم رهبری حضرت آیت الله امام خامنه ای (مدظله العالی) / [ سه شنبه ۱۸ /۹/ ۱۳۹۳]
قال علی عليه السلام : ... إِنَّا وَجَدْنَا الصَّبْرَ عَلَى طَاعَةِ اللَّهِ أَهْوَنَ مِنَ الصَّبْرِ عَلَى عَذَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.. ( امالی شیخ صدوق ، ص ۱۷۱ )
این صبر ، صبر از معصیت است. در اینجا صبر به معنای خویشتنداری و گرفتن زمام و مهار نفس است. خویشتنداری کنید از آن عملی که طاقت عقاب آنرا ندارید، آن هم عقاب آخرت!؟ در مقابل قلیلٍ من بلاء الدنیا و مــصیباتها(دعای کمیل) ما چــقدر طاقت داریم؟ در مــقابل سختی های دنیا که این سختی ها اصلاً چیزی نیست در مقابل آن سختی هایی که در قیامت برای مذنِبین و مجرمین وعده داده شده. بنابراین، خویشتن را نگه دارید از آن عملی که طاقت عقاب آن عمل را نخواهید داشت ! انّا وَجدنا!، این «وجدنا»ی امیرالمومنین، روح بزرگ، آن انسان والا که متصل به عوالم لاهوت و عوالم غیبی و الهی است، این«وجدنا»ی این مردِ بزرگ و انسان عظیم خیلی معنا دارد. إِنَّا وَجَدْنَا الصَّبْرَ عَلَى طَاعَةِ اللَّهِ أَهْوَنَ مِنَ الصَّبْرِ عَلَى عَذَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ. ما یافتیم، فهمیدیم این را که صبر بر طاعت الهی آسان تر است از صبر و تحمل عذاب الهی .
داخل شدن در حرم الهی
آیت الله بهجت رحمت الله علیه نماز را بدین سان تصویر می نمایند : نماز به منزله کعبه و تکبیره الاحرام یعنی پشت سرانداختن همه چیز غیر از خدا و داخل شدن در حرم الهی است. و قیام به منزله صحبت دو دوست و رکوع، خم شدن در مقابل مولای خویش، سجده نهایت خضوع و خاک شدن در مقابل اوست. وقتی بنده در آخر نماز از پیشگاه خدا باز می گردد اولین چیزی که سوغات می آورد ، سلامی از ناحیه او می آورد.
[ برگرفته از کتاب زمزم عرفان ، چاپ ششم ،۱۳۹۱ ، ص ۹۰ ]
«اَسْرَقَ النّاس» چه کسی است؟ !
دزدترین مردم «اَسْرَقَ النّاس» چه کسی است؟ دزدترین مردم آن کسی است که از نمازش می دزدد. وقتی می خواهد به سجده برود، «سینِ» «سُبْحانَ رَبِّیَ الْأَعْلی وَ بِحَمْدِهِ» را قبل از رفتن به سجده، «حانَ رَبِّیَ الْأَعْلی» را در سجده، «وَ بِحَمْدِهِ» را هنگام بلند شدن از سجده می گوید. این نماز باطل است؛ زیرا به صورت عمدی طمأنینه در آن رعایت نشده است. ولی اگر عمدی نباشد، و اشتباهاً ذکر را زودتر گفته باشد، نمازش باطل نیست، می تواند ذکر را دوباره تکرار کند؛ زیرا طمأنینه رکن است. کسی که از نمازش می دزدد و نمازش بدون طمأنینه است، نه رکوع صحیح دارد، نه سجده صحیح، نه بعد از نماز دعا دارد، نه تعقیب دارد، در واقع نمازش را مُچاله کرده و به گوشه ای پرتاب کرده است، مَثَل او مَثَل کسی است که لباس کهنه اش را در آورده و آن را مُچاله کرده و به گوشه ای پرت کرده است. بعضی ها هستند که تا نمازشان تمام می شود و سلام می دهند، سریع بلند می شوند و می روند، دستشان را بلند نمی کنند که از خداوند حاجتی بگیرند. شما همگیتان بعد از نماز یک دعا محل دارید که مستجاب می شود پس دستهایتان را بلند کنید و حاجت بگیرید.
( منبع: در محضر مجتهدی، ج ۱، ص ۱۳۳ )
الهی نامه [ خواجه عبدالله انصاری ]
الهی از پیش خطر و از پس راهم نیست دستم گیر که جز فضل تو پناهم نیست.
الهی ترسانم از بدی،خود بیامرز مرا به خوبی خود.
الهی بنیاد توحید ما خراب مکن و باغ امید ما بی آب مکن.
الهی هرکس ازآنچه ندارد مفلس است و من از آنچه دارم. الهی ابوجهل از کعبه می آید و ابراهیم از بتخانه،کار به عنایت بود ،باقی بهانه.
الهی اگر مجرمم، مسلمانم و اگر بد کرده ام پشیمانم.
الهی کدام درد از این بیش باشد که معشوق توانگر بود و عاشق درویش...
وقتی فریاد میزنی اللُه اکبر، می‌کوبی بر فرق هر چی غیر خداست!
شهید نواب صفوی دستور داده بود که برادران ما ظهر که شد، هرجا که بودند، اذان بگویند. ایشان می‌گفتند: «وقت اذان، صدای اللُه اکبر باید توی تمام شهرها و کوچه‌ها و خیابان‌های ایران بلند بشه.» یک بار در یکی از جلسات، این موضوع را خاطرنشان کرد، سپس یکی را بلند کرد و گفت: «شما اذان می‌گین؟» او گفت: «خیرآقا.» آقا فرمودند: «چرا؟» او گفت: «روم نمیشه.» آقا پرسیدند: «یه سوال ازت دارم. شما چی میفروشین؟» گفت: «خیار، بادمجان، کدو و...» آقا ادامه دادند: «داد هم میزنی؟» او گفت: «بله آقا.» آقا به او گفتند: «میشه یکی از اون فریادها رو اینجا بزنی؟» او گفت: «نه آقا روم نمیشه.» آقا پرسیدند: «چرا؟» گفت: «آخه آقا من اینجا جنسی ندارم، سرکارم جنس هست که من داد میزنم. مثلا خیار یه قرون، اما اینجا که چیزی ندارم تا براش داد بزنم.» در این موقع آقا گفتند: «آها! پس بگو من دین ندارم. یه جوونی با این هیبت و توانایی و قدرت، خجالت میکشه فریاد بزنه اللُه اکبر، اشهد ان لا اله الا اللُه، خجالت میکشه بگه ای پرندگان، ای چرندگان، ای آسمان، ای زمین، من شهادت می‌دم که خدا از همه بالاتره. اون وقت خجالت نمی‌کشی با این همه عظمت و بزرگی، داد میزنی خیار یه قرون؟ می‌بینی خودت رو چقدر پایین آوردی و موقع اذان گفتن، چطور خودت را بالا می‌بری؟ وقتی فریاد میزنی اللُه اکبر، می‌کوبی بر فرق هر چی غیر خداست.»
[خاطراتی از شهید نواب صفوی ، یاران ناب ۲ ،چاپ سوم ،۱۳۹۲ ، ص۴۱ ]
یک استفتاء
سوال: آيا هزينه كردن بودجه برنامه ها در برنامه هاي ديگر جايز است؟
جواب: مصرف نمودن اعتبارات و بودجه ابلاغي فقط در مواردي كه بر اساس ضوابط و مقررات براي آن تعيين شده ، مجاز است و تحت هيچ شرايطي ، استفاده ديگر جايز نيست. در صورت مصرف در موارد ديگر بايد به محل خودش برگردد و طبق مقررات هزينه شود و يا از مقام مجاز مجوز براي آن دريافت گردد.
استفتائات مقام معظم رهبری - www.khamenei.ir
