این مطلب ۳۷۴۷ بار خوانده شده

دوستاني خوب براي فرزندانمان

تحقيقات نشان مي دهد والدين مي توانند در انتخاب دوستان مناسب به نوجوانان كمك كنند.

در حالي كه اغلب والدين از تأثير زير نظر داشتن فرزند نوجوانشان نگرانند، مطالعه اي تازه نشان داده كه آنها مي توانند نقش مهمي در يافتن دوستان خوب، براي نوجوانان ايفا كنند.

نتايج اين تحقيق حاوي آن است كه نوجوانان بيشتر دوست دارند دوستاني داشته باشند كه، براي نمونه، با آنها دعوا نكنند و براي رفتن به دانشگاه برنامه ريزي كرده باشند. همچنين، كساني باشند كه با والدين خود رابطه اي صميمي داشته باشند و والدين آنها براي فرستادن آنها به مدارس با كيفيت بالا، محله هاي خاصي را براي زندگي انتخاب كنند كه اين مدارس در آن موجود باشند.

كنترل و نظارت والدين نيز در انتخاب دوست براي نوجوانان تأثير زيادي دارد، اما اين كنترل و نظارت نبايد به صورت پيوسته و مداوم باشد.

همه ما به واسطه از تأثير و نفوذ گروه همسالان بر رفتار و خلق و خوي نوجوانان مطلعيم، بنابراين درك روند شكل گيري رابطه دوستي بسيار با اهميت است. برخي از محققان معتقدند كه تلاش والدين در زمان نوجواني فرزندان، تقريبا هيچ تأثيري بر رفتار آنها ندارد. گروه همسالان در اين زمينه اهميت بسزايي دارد. با اين حال، گروه ديگري از محققان شواهدي يافته اند مبني بر اينكه والدين مي توانند به عنوان بنيانگذاران ايجاد روابط دوستانه فرزندانشان، به آن عمل كنند.»

محققان دريافته اند كه شيوه هاي خاص مراقبتي والدين، حتي با نفوذي كه پدر و مادر خودشان بر رفتار فرزندانشان دارند، به خصوصيات و شخصيت دوستان نيز مربوط است. اين احتمال هم وجود دارد كه نوجوانان دوستاني را كه از نظر اخلاقي بيشتر شبيه خودشان هستند انتخاب كنند.

محققان فكر مي كردند كه والدين مي توانند بر دوست يابي فرزندان خود از طريق دستكاري محيط (مانند انتخاب مكان زندگي آنها)، كنترل و نظارت آنها، آموزش رفتارهاي مناسب، و شكل دادن روابطي نزديك و دوستانه با آنها، آنها را تحت تأثير قرار دهند.

آنان دريافتند كه كيفيت رابطه والدين و فرزندان، بطور مداوم به خصوصيات دوستان نوجوانان مربوط است. رابطه با كيفيت، از مسائلي است كه والدين و نوجوانان در تعامل با يكديگر، ارتباط مداوم و ابراز محبت به ديگران در آن مشاركت مي كنند. تحقيقات نشان داده كه وقتي نوجوانان با والدين خود روابطي خوب برقرار مي كنند، معمولا آنها داراي دوستاني هستند كه كمتر با هم نزاع داشته و كمتر اهل بزهكاري بوده اند، و بيشتر مايل به شركت در فعاليتهاي فوق برنامه مدرسه، تلاش براي كسب معدل بالا و برنامه ريزي براي رفتن به دانشگاه بوده اند.

اما زماني كه روابط بين نوجوانان و والدين آنها با درگيري و نزاع همراه است، نوجوانان بيشتر با دوستاني ارتباط داشته اند كه با آنها دعوا مي كردند و خلافكار بودند، و كمتر خصوصيات اجتماعي بودن، مانند كسب معدل بالا در دروس را در خود داشته اند.همچنين انتخاب محل زندگي به دليل دارا بودن مدارس خوب توسط والدين، نوجوانان را به انتخاب دوستان خوب تشويق مي كند.

وقتي والدين با دوستان فرزندان خود بيشتر آشنايي داشته باشند، نشان دهنده آن است كه آنها بيشتر به خصوصيات فردي- اجتماعي گرايش دارند. اما بين والدين و دوستاني كه در فعاليتهاي بزهكارانه شركت دارند، هيچگونه پيوند صميمانه اي وجود ندارد. همچنين نوجواناني كه خودمختار هستند، به دوستاني تمايل دارند كه بزهكار هستند. اما خودمختاري هميشه مسئله اي نگران كننده نيست. وقتي نوجوانان در بيشتر فعاليتهاي فوق برنامه شركت مي كنند، به ميزان بيشتري به داشتن دوستاني كه در چنين فعاليتهايي شركت دارند، ترغيب مي شوند.»

به هر حال هنوز هم والدين در زندگي فرزندان خود پس از رسيدن به دوران بلوغ نقش مهمي را ايفا مي كنند.

«بيشتر افراد متوجه تأثير مستقيم والدين در رفتار نوجوانان هستند. با اين كه يافته هاي ما نشان مي دهد كه والدين همچنين مي توانند در رفتارهاي فرزندان خود با شكل دادن به گزينش دوستان او به طور غيرمستقيم تأثير بگذارد. پدر و مادرها بيشتر تمايل دارند كه با حفظ رابطه اي مثبت با نوجوانشان با مشاركت بالا و درگيري كمتر، بر گزينش فرزندان خود تأثير بگذارند. آنها همچنين مي توانند با انتخاب مدارس خوب براي آنها و با گرفتن اطلاعات در مورد دوستان فرزند خود و والدين آنها، به روابط اجتماعي آنها كمك كنند.»

نسيبه رجبي

مقالات

نظرسنجی

نظر شما در مورد طراحی سایت جدید ما و مقایسه آن با سایت قبلی چیست؟
سایت جدید بهتر است
۳۰%
سایت قبلی بهتر بود
۱۸%
سایت جدید خوب است اماکامل و جامع نیست
۱۷%
نظری ندارم
۳۶%
تمام آرا: ۵۵۱